بیماری های سیستمیک درگیرکننده حنجره

 آمیلوئیدوز

—        وجه مشخصه بیماری آمیلوئیدوز رسوب آمیلوئید ( یک ماده بی شکل و صورتی رنگ ) است وانواع اولیه وثانویه دارد .

—         در نوع اولیه رسوبات أمیلوئید خود بخود ایجاد می شوند .

—        هنگامی که این رسوبات در یک دستگاه یا حتی دریک محل بدن وجودداشته باشد ، آمیلوئیدوز موضعی ( لوکالیزه ) درنظر گرفته می شود .

—         یافتن رسوبات امیلوئید در تقریبا تمام بافت های بدن وجه مشخصه فرم منتشرامیلوئیدوز اولیه میباشد.

—        امیلوئیدوز ثانویه وضعیتی است که درآن امیلوئید درارتباط با دیگر بیماری های سیستمیک چون آرتریت روماتوئید بوجود می آید .

—         نوع اولیه امیلوئید تمایل به درگیری زبان و حنجره دارد .

—         ندول های امیلوئید معمولا ساب اپی تلیال و کاملا محیطی بوده وبطور مشخص بوسیله بیوپسی و رنگ آمیزی قرمز کنگو تشخیص داده می شوند .

—        درمان آمیلوئیدوز حنجره به روش اکسیزیون جراحی است .

—         ممکن است به علت عود بیماری اکسیزیون های متعدد لازم شود .

پمفیگوس و پمفیگوئید

—        هردو بیماری فوق باعث تشکیل ضایعات بولوز ( تاولی ) درپوست و غشاهای مخاطی می شوند ، تاول ایجاد شده در پمفیگوس اینترااپیتلیال و درپمفیگوئید ساب اپی تلیال ، می باشند .

—        تشخیص هنگامی داده می شود که بتوان آنتی بادی های درگردش را بوسیله تکنیک ایمونوفلورسانس شناسایی نمود .

—         هردو اختلال می توانندحنجره را درگیر کنند .

—         عفونت مزمن می تواند منجر به تنگی حنجره شود .

—         درمان هر دو بیماری عمدتا بوسیله استروئیدها انجام می شود.

—         داروهای سرکوب کننده ایمنی مانند متوترکستات نیز موثر می باشد.

پلی کندریت راجعه

—        اگرچه اتیولوژی پلی کندریت راجعه نامعلوم است اما تصور می شود که یک اختلال اتوایمیون باشد .

—         این بیماری نوعا ساختمان های غضروفی گوش ، بینی و حنجره را گرفتار می کند .

—        پلی کندریت راجعه یک روند التهابی است که با دوره های تشدید و بهبودی خودبخودی مشخص می شود .

—         تشخیص براساس شرح حال و بیوپسی از ساختمان های غضروفی گرفتار صورت می گیرد .

—         ازلحاظ سیتولوژی سلول های التهابی حاد و مزمن همراه با یک ماده ائوزینوفیلی که جایگزین ماتریکس غضروفی شده  وجود دارند .

—        مراحل ابتدایی بیماری با تب و علایم نوع آرتریتی مشخص می شود .

—        مراحل انتهایی نشانگر فیبروز و کندرونکروز می باشند .

—        درگیری حنجره همراه با علایم شایعی مانند خشونت صدا ، تورم دردناک حنجره و تراشه و دیس فاژی اغلب دراین اختلال روی می دهد .

—         درمان این بیماری با استروئیدها صورت می گیرد .

سارکوئیدوز

—        این بیماری اتوایمیون بندرت حنجره را گرفتار می کند .

—         با این حال ، وقتی که این عارضه اتفاق می افتد اولسراسیون ، تشکیل گرانولوم ، و پیدایش اسکار مشخصه آن می باشند .

—        تشخیص بوسیله بیوپسی صورت می گیرد که درآن گرانولوم غیر کازئیفیه شناسایی میشود .

—         درمان این بیماری با استفاده از استروئیدها انجام می شود .

—        ملاحظه ویژه : درمورد ضایعات حنجره گاهی میکرولارنگوسکوپی و اکسیزیون بوسیله لیزر لازم می باشد .

لوپوس اریتماتوز سیستمیک SLE

—        تظاهرات حنجره ای SLE متنوع می باشند .

—         اپی گلوتیت ، لارنژیت حاد ومزمن ، تشکیل گرانولوم ، فلج طناب صوتی همگی گزارش شده اند .

—         ضایعات حنجره را می توان با اکسیزیون از طریق لیزر درمان نمود.

—        درمان انتخابی استروئید تراپی می باشد .

گرانولوماتوز وگنر

—        گرانولوماتوز وگنر متعلق به گروه واسکولیت های سیستمیک نکروزان اولیه با اتیولوژی ناشناخته می باشند .

—        این اختلال با آنتی بادی های آنتی نوتروفیلی موجود در سیتو پلاسم ANCAs ارتباط دارد .

—        تظاهر این اختلال بسیار شبیه به گرانولوم کشنده خط وسط می باشد.

—        درگیری حنجره در هر دو اختلال غیر عادی می باشد .

—         انسداد بینی ، سینوزیت مزمن و زخم هایی درسپتوم که ترمیم پیدا نکرده ، و غالبا با پرفوراسیون توام هستند ، شایع می باشند .

—        علایم عمومی عبارتند از :

—         تب

—         بی حالی

—         کاهش وزن

—         ضایعات حنجره

—         ممکن است شامل اولسراسیون

—         و هیپرپلازی پسودواپی تلیوماتوز

—         نیز تنگی ساب گلوت باشند .

—        تشخیص بوسیله تست های سرولوژی برای ANCAs ( P-ANCA , C-ANCA)  صورت می گیرد .

—         گرفتن بیوپسی های متعدد ضروری می باشد .

—         درمان بوسیله استروئیدها و عوامل مهارکننده سیستم ایمنی مانند سیکلوفسفامید و آزاتیوپرین ، انجام می شود .

—        تعویض پلاسما ، ایمونوگلوبولین داخل وریدی ، وآنتی بادی های مونوکلونال در برخی از موارد می توانند مفید باشند

نئوپلاسم ها و کیست ها

—        دومین کانسر شایع دستگاه تنفسی ، گوارشی فوقانی بعد از کانسر حفره دهان می باشد.

—         میزان بقای 5 ساله برآورده شده برای کانسر حنجره 67 درصد است.

—         SCCa عامل 95 درصد ازبدخیمی های حنجره است و شایع ترین مکان درگیر گلوت می باشد .

—         بیماری درمردان در دهه های 6و7 شایع ترمی باشد.

q        سبب شناسی

—         استعمال دخانیات عامل خطر اصلی می باشد که یک ارتباط وابسته به دوز می باشد

—         قطع سیگار نیز می تواند خطر ایجاد حنجره  درمصرف کنندگان دخانیات را کاهش دهد.

—        برخلاف دخانیات ارتباط الکل با کانسر حنجره کمتر مشخص شده است .

—        الکل هنگامی که با استعمال دخانیات توام شود یک اثر سینرژیسم با آن داردو  خطر کانسر حنجره را 50 درصد بیش از میزان اضافی برآورد شده بالا می برد .

—        افزایش خطر برای نقاشان ، کارگران ساختمان ، افرادی که درتماس با سوخت های دیزلی و گازوئیلی هستند کارگران  کارخانه پلاستیکی  و افرادی که درتماس با دوزهای درمانی پرتو درمانی قرار دارند ، وجود دارد .

—        سایر عوامل خطر عبارتند از :

ü          پاپیلوماتوز حنجره

ü          تماس با گاز خردل و آزبستوز

ü          کراتوز حنجره

ü          بیماری رفلاکس لارنگوفارنژیال

زهره طالبی