بیماری ریفلاکس لارنگوفارنژیال

—        بیماری ریفلاکس لارنگوفارنژیال گاستروازوفاژیال (GERD) برکشت محتویات معده به مری می باشد.

—        بیماری ریفلاکس لارنگوفارنژیال به رسیدن مواد ریفلاکس شده به لارنگوفارنکس اطلاق شده که باعث ایجادعلایم و نشانه هایی می شود.

—        اخلاف نظر: علی رغم اینکه در گذشته تصور می شد ریفلاکس گاستروازوفاژیال تقریبا مترادف با سوزش سر دل و سوء هاضمه باشد.اما هم اکنون آشکار شده که  GERDبصورت بسیاری از علایم سرو گردن شامل گلودرد ، خشونت صدا ، سرفه مزمن ودرد گوش خود را نشان می دهد.

—        این علایم مرتیط با گوش و حلق و بینی در 50% موارد بدون سوزش سر دل روی می دهند.

—        سایر شکایاتی که بطور شایع وجود دارند شامل:

1)       ترشحات خلف بینی (PND) 

2)      دیس فاژی یا احساس ماندن غذا در گلو

3)       احساس توده در حلق

4)       پاک کردن مکرر گلو می باشند.

خشونت صدای ایدیوپاتیک اغلب شایع ترین شکایت بیمار می باشد.

—        در طی معاینه فیزیکی ، شایع ترین یافته ها در سروگردن اریتم وادم بخش خلفی حنجره همراه با ضخیم شدگی مخاط اینترآریتنوئید است.

—        ممکن است زخم های تماسی و بافت گرانولاسیون نیز یافت شود.

—        در 50 درصد بیماران پاتولوژی قابل ملاحظه ای مشخص نشده است.

—        بیماری ریفلاکس لارنگوفارنژیال معمولا  بر اساس زمینه های بالینی تشخیص داده می شود.

—        معمولا این بیماری در اثر شل شدگی گذرای اسفنکتر تحتانی مری ایجاد می شود.

—        شرح حال و معاینه فیزیکی معمولا به تنهایی تشخیصی می باشند.

—        با این حال ، در صورت نیاز به تایید تشخیص ، مطالعه پروب دوگانه PH بصورت 24 ساعته استاندارد طلایی محسئب می شود.

—        سایر تستهایی که می توانند اختلالاتی را که هنگام ریفلاکس لارنگوفارنژیال وجود دارند تشخیص دهند شامل مانومتری مری و بلع باریم می باشند.

—        رویکرد به درمان بیماری ریفلاکس لارنگوفارنژیال معمولابه صورت مرحله به مرحله صورت می گیرد ایاد اصلاحات در رژیم غذایی و سبک زندگی اولین قدم میباشد .

—         نشان داده شده  که مصرف چربی و متیل گزانتین هایی که در شکلات و بادشکن هایی مانند نعناع و نعناع بیابانی یافت میشوند مستقیما فشار اسفنگترتحتانی مری را پایین می آورند .

—        قهوه شربت های کولا ، ابجو و شیر از محرک های قوی ترشح اسید معده می باشند.

—        تعدادی از داروهایی که نشان داده شده باعث کاهش فشار اسفنگتر تحتانی مری می شوند.

—         شامل تئوفیلین ، داروهای بتا ، دو – آدرنرژیک و قرص های ضد بارداری خوراکی می باشند.

—        الکل  ومصرف سیگار دامنه اسفنگتر تحتانی مری را کاهش داده و کلیرانس طبیعی اسید را مختل می سازند.

—         چاقی ، حاملگی ، پوشیدن لباس های تنگ همگی باعث افزایش فشار داخل شکمی شده و در نتیجه گرادیان فشاری گاستروازوفاژیال را کاهش می دهند.

—        نشان داده شده که بالا بردن سر تختخواب به اندازه 6 اینچ میزان بروز حملات ریفلاکس را کاهش داده و کلیرانس اسید را افزایش می دهد .

—         تشک های آبی ، دارای اثر منفی میباشند .

—         فعالیت سنگین حملات ریفلاکس را درافراد سالم افزایش می دهد .

—        هنگامی که تغییرات سبک زندگی ورژیم موثر نباشند ، بایستی درمان طبی جایگزین شود.

—         شروع درمان طبی معمولا با آنتی اسیدها یا مهارکننده های  میباشد .

—        درصورت موثر نبودن این داورها می توان از داروهای پروکینتیک مانند متوکلرپرامید و سیزاپراید استفاده نمود .

—        مهارکننده های پمپ پروتونی مانند اومپرازول و لاتسوپرازول ، درکنترل ترشحات اسید بسیار موثرهستند .

—        جراحی آنتی ریفلاکس را می توان با اطمینان از طریق آندوسکوپی انجام داد .

—         این مورد معمولا در موارد شکست درمان های طبی درنظرگرفته میشود .

                زهره طالبی