اوتیت میانی با افیو‍‍‍‍ژن

تعریف

اوتیت میانی سروز یکی از مهمترین علل کاهش شنوایی در کودکان میباشد.

اتیولوژی

1- به دنبال اوتیت میانی حاد

2- آلرژی

3- عفونت

4- بارو تروما

5- بزرگی آدنوئید

پاتوژنز

هر عاملی که سبب اختلال در عملکرد مناسب شیپور استاش شود گوش را مستعد ابتلا به اوتیت میانی سروز خواهد کرد.

تظاهرات بالینی

علایم: علایم بیمار ناچیز میباشد و به صورت احساس سنگینی یا پری گوش و تغییر بعضی صداهای خاص و کاهش شنوایی ظاهر میشود.

بیمار از درد و تب یا ترشح گوش شکایت ندارد.

نشانه ها

در بررسی اتوسکوپی یافته های زیر به چشم میخورند.

1- کشیدگی پرده صماخ و برجسته تر شدن زائده کوتاه استخوان چکشی

2- تغییر رنگ پرده صماخ ( خاکستری تیره )

3- وجود سطح مایع یا حبابهای هوایی

4- عدم حرکت پرده صماخ (مهمترین یافته میباشد)

یافته های آزمایشگاهی

1- در آزمون وبر صدا به سمت ضایعه کشیده میشود.

2- آزمایش رینه منفی است.

3- در ادیومتری کاهش شنوایی انتقالی مشاهده میشود.

4- تمپانومتری بصورت منحنی تیپ b  یا c ظاهر میشود.

تشخیص افتراقی

اوتیت سروز مزمن در یک فرد بالغ ممکن است در اثر کارسینوم نازو فارنکس ایجاد شود.

باز بودن غیر طبیعی شیپور استاش می تواند در اثر کاهش وزن شدید ایجاد شود و با علایمی همچون اتوفونی و احساس پری گوش( که در حالت خوابیده برطرف میشود) علائم اوتیت سروز را تقلید کند.

عوارض

در مجموع علت ایجاد اوتیت میانی سروز مزمن درمان ناکافی اوتیت میانی حاد یا تحت حاد است.

1- کلستئاتوم

2- پرفوراسیون پرده صماخ

3- فیبروز فضای گوش میانی

4- تمپانو اسکلروز

dr . mirzaali