تعریف
اوتیت میانی سروز یکی از مهمترین علل کاهش شنوایی در کودکان میباشد.
اتیولوژی
1- به دنبال اوتیت میانی حاد
2- آلرژی
3- عفونت
4- بارو تروما
5- بزرگی آدنوئید
پاتوژنز
هر عاملی که سبب اختلال در عملکرد مناسب شیپور استاش شود گوش را مستعد ابتلا به اوتیت میانی سروز خواهد کرد.
تظاهرات بالینی
علایم: علایم بیمار ناچیز میباشد و به صورت احساس سنگینی یا پری گوش و تغییر بعضی صداهای خاص و کاهش شنوایی ظاهر میشود.
بیمار از درد و تب یا ترشح گوش شکایت ندارد.
نشانه ها
در بررسی اتوسکوپی یافته های زیر به چشم میخورند.
1- کشیدگی پرده صماخ و برجسته تر شدن زائده کوتاه استخوان چکشی
2- تغییر رنگ پرده صماخ ( خاکستری تیره )
3- وجود سطح مایع یا حبابهای هوایی
4- عدم حرکت پرده صماخ (مهمترین یافته میباشد)
یافته های آزمایشگاهی
1- در آزمون وبر صدا به سمت ضایعه کشیده میشود.
2- آزمایش رینه منفی است.
3- در ادیومتری کاهش شنوایی انتقالی مشاهده میشود.
4- تمپانومتری بصورت منحنی تیپ b یا c ظاهر میشود.
تشخیص افتراقی
اوتیت سروز مزمن در یک فرد بالغ ممکن است در اثر کارسینوم نازو فارنکس ایجاد شود.
باز بودن غیر طبیعی شیپور استاش می تواند در اثر کاهش وزن شدید ایجاد شود و با علایمی همچون اتوفونی و احساس پری گوش( که در حالت خوابیده برطرف میشود) علائم اوتیت سروز را تقلید کند.
عوارض
در مجموع علت ایجاد اوتیت میانی سروز مزمن درمان ناکافی اوتیت میانی حاد یا تحت حاد است.
1- کلستئاتوم
2- پرفوراسیون پرده صماخ
3- فیبروز فضای گوش میانی
4- تمپانو اسکلروز
dr . mirzaali
به التهاب مخاط گوش میانی اوتیت میانی گفته می شود.
بعد از بیماری های تنفسی شایع ترین بیماری در کودکان است .
مهمترین عوامل عبارتند از:
اختلال در شیپور استاش
عفونت های مجاری تنفسی فوقانی
انواع OM
اوتیت میانی حاد
اوتیت میانی مقاوم
اوتیت میانی با افیوژن
اوتیت میانی حاد راجعه
اوتیت میانی چرکی مزمن
اوتیت میانی حاد
در دوسوم موارد AOM باکتری پاتوژن وجود دارد
شایع ترین جرم ها
(25-50%) S-penumonia
(20-40%) H-influenzae
(10%) Moraxella catawlalis
علائم و نشانه ها
پرده تمپان مات و قرمز و ملتهب ، لندمارک های طبیعی در آندیده نمی شود ، به سبب مایع پشت آن ، برآمده است.
معمولاً بیمار چندروز بعد از یک عفونت مجاری تنفسی فوقانی دچار گوش درد ، تب ، کاهش شنوایی و گاه ترشح چرکی از گوش می شود.
در AOM چهارمرحله پاتولوژیک ممکن است اتفاق بیافتد:
مرحله پرخونی
مرحله اگزودا
مرحله ترشح چرک
مرحله التیام
عوارض
کاهش شنوایی حسی عصبی
ماستوئیدیت
کلستئاتوم
عفونت های اینتراکرانیال
لابیرنتیت و ..
درمان
اساس درمان تجویز آنتی بیوتیک است
آموکسی سیلین
آموکسی سیلین – کلولانات گران است
کوتریموکسازول عوارض دارد
تسکین درد با استفاده از استامینوفن – ایبوپروفن – کدئین
وازوموتورهای موضعی و خوراکی
میرنگوتومی
Follow up
علائم بیماری درعرض 48-24 ساعت :
90% برطرف می شود:بررسی 3 هفته بعد
50% بهبودی کامل
40% وجود مایع در گوش
10% علامت دار:اوتیت میانی مقاوم
dr. mirzaali
تعریف:
تجمع توده کراتینی در داخل گوش میانی و یا حفرات ماستوئید
انواع
اکتسابی :اکثر موارد
مادرزادی
کلستئاتوم اکتسابی:
کلستئاتوم اولیه یا Retraction :
در اثر وجود فشار منفی برای مدت طولانی
کلستئاتوم ثانویه یا (PRC) Perforation-Related :
در اثر وجود سوراخ در پرده صماخ
علائم و نشانه ها
درد خفیف، گنگ و عمقی در گوش
برحسب محل کلستئاتوم اختلال شنوایی انتقالی خفیف تا شدید
درصورت گرفتاری گوش داخلی : سرگیجه ، کاهش شنوایی حسی عصبی
فلج عصب صورت
درگیری ماستوئید و سینوس سیگموئید
شایعترین عارضه
فیستول لایبرنت
کلستئاتوم مادرزادی (Congenital)
خواستگاه
بافت به جا مانده اپی تلیال در داخل حفره جنینی گوش میانی
ارزیابی پاراکلینیکی
تشخیص : عمدتا بالینی
پاراکیلینیک
اودیومتری دوره ای که در تمام بیماران باید انجام شود
مطالعات رادیوگرافی
تدابیر درمانی
درمان اصلی و قطعی : جراحی