اگر مدت زمان التهاب حاد گوش میانی بیشتر از شش هفته شود، به آن اوتیت میانی چرکی مزمن (CSOM) گویند که تقریباً غیر قابل برگشت است.
برای تشخیص CSOM سه علامت زیر باید وجود داشته باشد .
وجود سوراخ یا لوله تهویه در پرده صماخ
ترشح از گوش
کاهش شنوایی
ارزیابی پاراکلینیکی
کشت و رنگ آمیزی گرم از ترشحات
رادیوگرافی Stenvers and schuller
PTA
CT Scan در صورت شک به عوارض بیماری بخصوص ماستوئیدیت
موارد شک به TB
وجود سوراخهای متعدد در پرده صماخ
عدم کنترل ترشحات به وسیله درمانهای دارویی
تدابیر درمان
اهداف درمان:
تسکین علائم
حذف عفونت
تهویه مناسب گوش میانی و ماستوئید
جلوگیری از عفونتهای بعدی و عوارض بیماری
برگرداندن وضعیت گوش به مطلوبترین حد ممکن
اقدامات طبی
جلوگیری از ورود آب به داخل گوش
پاک کردن مجرای گوش
استفاده از قطره های گوش حاوی آنتی بیوتیک
در صورت عدم پاسخ به درمانهای موضعی ( پس ازدوهفته)
باید آنتی بیوتیک سیستمیک ( ترجیحاً وریدی) برقرار شود که در این حالت درمان سه تا شش هفته ادامه دارد.
درمان جراحی
در صورت عدم پاسخ به درمانهای طبی
dr . mirzaali
تعریف
اوتیت میانی سروز یکی از مهمترین علل کاهش شنوایی در کودکان میباشد.
اتیولوژی
1- به دنبال اوتیت میانی حاد
2- آلرژی
3- عفونت
4- بارو تروما
5- بزرگی آدنوئید
پاتوژنز
هر عاملی که سبب اختلال در عملکرد مناسب شیپور استاش شود گوش را مستعد ابتلا به اوتیت میانی سروز خواهد کرد.
تظاهرات بالینی
علایم: علایم بیمار ناچیز میباشد و به صورت احساس سنگینی یا پری گوش و تغییر بعضی صداهای خاص و کاهش شنوایی ظاهر میشود.
بیمار از درد و تب یا ترشح گوش شکایت ندارد.
نشانه ها
در بررسی اتوسکوپی یافته های زیر به چشم میخورند.
1- کشیدگی پرده صماخ و برجسته تر شدن زائده کوتاه استخوان چکشی
2- تغییر رنگ پرده صماخ ( خاکستری تیره )
3- وجود سطح مایع یا حبابهای هوایی
4- عدم حرکت پرده صماخ (مهمترین یافته میباشد)
یافته های آزمایشگاهی
1- در آزمون وبر صدا به سمت ضایعه کشیده میشود.
2- آزمایش رینه منفی است.
3- در ادیومتری کاهش شنوایی انتقالی مشاهده میشود.
4- تمپانومتری بصورت منحنی تیپ b یا c ظاهر میشود.
تشخیص افتراقی
اوتیت سروز مزمن در یک فرد بالغ ممکن است در اثر کارسینوم نازو فارنکس ایجاد شود.
باز بودن غیر طبیعی شیپور استاش می تواند در اثر کاهش وزن شدید ایجاد شود و با علایمی همچون اتوفونی و احساس پری گوش( که در حالت خوابیده برطرف میشود) علائم اوتیت سروز را تقلید کند.
عوارض
در مجموع علت ایجاد اوتیت میانی سروز مزمن درمان ناکافی اوتیت میانی حاد یا تحت حاد است.
1- کلستئاتوم
2- پرفوراسیون پرده صماخ
3- فیبروز فضای گوش میانی
4- تمپانو اسکلروز
dr . mirzaali
به التهاب مخاط گوش میانی اوتیت میانی گفته می شود.
بعد از بیماری های تنفسی شایع ترین بیماری در کودکان است .
مهمترین عوامل عبارتند از:
اختلال در شیپور استاش
عفونت های مجاری تنفسی فوقانی
انواع OM
اوتیت میانی حاد
اوتیت میانی مقاوم
اوتیت میانی با افیوژن
اوتیت میانی حاد راجعه
اوتیت میانی چرکی مزمن
اوتیت میانی حاد
در دوسوم موارد AOM باکتری پاتوژن وجود دارد
شایع ترین جرم ها
(25-50%) S-penumonia
(20-40%) H-influenzae
(10%) Moraxella catawlalis
علائم و نشانه ها
پرده تمپان مات و قرمز و ملتهب ، لندمارک های طبیعی در آندیده نمی شود ، به سبب مایع پشت آن ، برآمده است.
معمولاً بیمار چندروز بعد از یک عفونت مجاری تنفسی فوقانی دچار گوش درد ، تب ، کاهش شنوایی و گاه ترشح چرکی از گوش می شود.
در AOM چهارمرحله پاتولوژیک ممکن است اتفاق بیافتد:
مرحله پرخونی
مرحله اگزودا
مرحله ترشح چرک
مرحله التیام
عوارض
کاهش شنوایی حسی عصبی
ماستوئیدیت
کلستئاتوم
عفونت های اینتراکرانیال
لابیرنتیت و ..
درمان
اساس درمان تجویز آنتی بیوتیک است
آموکسی سیلین
آموکسی سیلین – کلولانات گران است
کوتریموکسازول عوارض دارد
تسکین درد با استفاده از استامینوفن – ایبوپروفن – کدئین
وازوموتورهای موضعی و خوراکی
میرنگوتومی
Follow up
علائم بیماری درعرض 48-24 ساعت :
90% برطرف می شود:بررسی 3 هفته بعد
50% بهبودی کامل
40% وجود مایع در گوش
10% علامت دار:اوتیت میانی مقاوم
dr. mirzaali